Urodził się 26 listopada 1866r. w Zbarażu, w rodzinie urzędniczej związanych z tradycjami walk narodowowyzwoleńczych. W 1878r. podjął naukę w gimnazjum w Stanisławowie. Dwa lata później stanął przed sądem za rozpowszechnianie odezwy przeciw Habsburgom. W 1882r. wydalono go ze szkoły za udział w konspiracji uczniowskiej. Odtąd zdobywał wiedzę w drodze samokształcenia, składając jako eksternista egzamin dojrzałości w 1888r. w Krakowie. Wstąpił na uniwersytet, ale zmuszony był przerwać studia z uwagi na zagrożenie karą za przemycanie ulotek do zaboru rosyjskiego. Udał się do Królestwa Polskiego gdzie pracował jako korepetytor, ale wkrótce aresztowano go, więziono a potem odesłano do Galicji.
Po pewnym czasie przeniósł się do Lwowa, gdzie był współorganizatorem partii socjalistycznej i obchodów pierwszomajowych 1891 roku. Uczestniczył w II Kongresie socjaldemokracji austriackiej w Wiedniu i Kongresie Międzynarodówki w Brukseli. Potem w Berlinie objął redakcję pierwszej w zaborze pruskim socjaldemokratycznej polskiej „Gazety Robotniczej". Jako uznany przywódca partyjny w 1893r. osiadł w Krakowie, obejmując redakcję najpierw dwutygodnika, a potem tygodnika „Naprzód", kierując nią przez kilkadziesiąt lat. W 1902r. wybrany został do Rady Miejskiej w Krakowie. Pomagał działaczom PPS w Galicji w tworzeniu baz wydawniczych, widział w kartce wyborczej główną drogę do przebudowy społecznej, pozostawał w przyjacielskich stosunkach z Józefem Piłsudskim i innymi działaczami tej partii. W 1910r. uczestniczył w uroczystościach grunwaldzkich w Krakowie. W I919r. został wybrany posłem do Sejmu Ustawodawczego, gdzie przewodniczył klubowi posłów socjalistycznych. W czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920r. objął funkcję wicepremiera w rządzie obrony narodowej. W 1922r. ponownie wszedł do sejmu. W 1925r. objął godność wicemarszałka sejmu a w 1928r., został marszałkiem sejmu. Zmarł w sanatorium w Bystrej na Śląsku 31 października 1936r. Główne prace Daszyńskiego to: „O formach rządu" (1902), „Pamiętniki" (1925-26), „Sejm, rząd, król, dyktator" (1926).
Rada Miejska w uznaniu tego wielkiego polityka, nazwała jedną z ulic Strzyżowa jego imieniem (ulica główna od rynku w kierunku północnym).
Ostatnie...