Z podmuchem pamiętnej ery konstytucyjnej w roku "Wiosny Ludów" ocknął się też nasz stary gród Rewery z niemocy i uśpienia. Wolność słowa zaczęła się ujawniać w znacznej liczbie wydawnictw periodycznych we Lwowie i Krakowie. Śladem tych miast poszły miasta prowincjonalne. Założono w Stanisławowie organ demokratyczny
"Dziennik Stanisławowski", pierwszy numer ukazał się 2 września 1848 roku. Pismo poświęcone było rodzimym demokratycznym zasadom,.Redagowali go emisariusze polscy z Paryża: Wiktor Heltman, Teofil Januszewicz, Henryk Górski, Jan Kanty Podolecki. Wydawcami byli Rylski Eustachy i Jan Waligórski. Od 1870 roku rozpoczął się nowy ruch publicystyczny. W styczniu tegoż roku zaczął wydawać aplikant notarialny Zaremba miesięcznik w formacie książkowej ósemki pt.
"Omnibus Pokucki". Po krótkim żywocie pisma przyszła kolej na "Postęp - Słówko z miasta i ze świata" (maj 1873) pod redakcją J. Kośmińskiego, drukowane w drukarni Dankiewicza. Nakładem tej drukarni wychodził dwa razy w tygodniu w środę i niedzielę "Goniec Stanisławowski" - właścicielami byli Jan Dankiewicz i Aleksander Tomaski. Spółka jednak rozeszła się a Tomaski wyjechał do Lwowa. W roku 1875 zaczęło ukazywać się czasopismo polityczne i ekonomiczne "Gazeta Podkarpacka"W sumie wyszło 77 numerów. Równocześnie wydawano dwa razy w tygodniu społeczno ekonomiczny "Hasło"którego redaktorem był Alojzy Milerowicz, pismo wychodziło od 1874 do 12 grudnia 1875 roku. Bardzo poczytne było
"Światełko" - ilustrowane czasopismo przeznaczone dla młodzieży, które wychodziło 3 razy w tygodniu pod redakcją Stanisława Tokarskiego od roku 1883 do 1887. Od września 1885 roku pojawiła się
"Kronika Stanisławowska" wydawana pod kierunkiem byłego redaktora "Hasła" Alojzego Milerowicza,współpracownikiem jego był adwokat Feliks Divan. Kronika po 23 maja 1886 roku została zamknięta. Za poradą i moralną podnietą niezapomnianego Agatona Gillera ukazuje się 4 kwietnia 1886 roku pierwszy numer tygodnika "Kuriera Stanisławowskiego" organu Kresowego redagowanego przez dr Artura Nimhina i Józefa Wierzejskiego.

Józef Wierzejski
Dziennik Stanisławowski pomimo swej nazwy prowincjonalnej zajmował się polityką ogólnonarodową, obroną i krzewieniem pewnych zasad politycznych, bo w tym celu został założony. Dziennik Stanisławowski założony był przez członków tak zwanej Centralizacji wersalskiej, których wypadki roku 1848 sprowadziły do Galicji, a mianowicie do Lwowa, jako do ogniska ruchu i życia politycznego całego kraju, zwłaszcza że od czasu zbombardowania Krakowa w kwietniu pobyt tamże emigrantów był utrudniony, a nawet wcale niedozwolony.
Obok "Kuriera Stanisławowskiego" istniały: "Gazeta Stanisławowska" tygodnik polityczno-ekonomiczno-społeczny, jej pierwszy numer ukazał się w 1892 roku pod redakcją Stanisława Krokowskiego i wychodził do 1914 r., "Wolny Głos" wydawany w 1897 roku przez red. Jana Olszewskiego , organ towarzystwa chrześcijańsko-społecznego pt. "Chrześcijański Sojusz" oraz czasopismo ekonomiczno społeczne "Nowiny Stanisławowskie"od 1895 do 1896r..W roku 1902 ukazały się "Nowiny", początkowo redagowane przez adwokata Edmunda Lorycha, które po krótkiej przerwie zostały wznowione przez tutejszą partię socjalno-demokratyczną."Nowiny" z nowym redaktorem Adamem Ludwigiem przetrwały do jesieni 1905 roku. W między czasie pojawiła się gazeta założona w 1904r. przez Kazimierza Baranowskiego "Goniec Kresowy". Ukazywał się tylko przez niespełna rok. W tym samym roku powstają nowe czasopisma: "Dziennik Stanisławowski" i "Słowo Ludu" a z dniem pierwszego stycznia 1906 roku pojawił się pierwszy numer Polskiej Organizacji Narodowej "Straż". W sumie wyszło 27 numerów i 30 czerwca 1906 roku przestała już wychodzić. Polska Organizacja Narodowa wydawała również czasopismo "Ziemia Stanisławowska"
Okres wyborczy w 1907 roku znalazł też swój wyraz w krótkotrwałych pisemkach "Wybory" i "Wolnym Słowie".Nie miała tez żadnego powodzenia krótko trwająca "Prawda". Z pism fachowych przez kilka lat wychodziły: "Gmina",jej pierwszy numer ukazał się w 1902 roku i była redagowana przez M. Orłowskiego oraz "Wychowanie i Oświata" wydawana przez redaktora Naftalego. Oprócz wymienionych tytułów
wychodziły czasopisma : "Mieszczanin" i w 1920 roku "Głos Stanisławowski".